VENDIT TEM
Kur të vdes, le të bahem bar
Në malet e mia në pranverë
Në vjeshtë do të bahem farë.
Kur të vdes, le të bahem ujë
E fryma eme avull
Në fush do të bie shi.
Kur të vdes, le të bahem gur
Në skajin e vendit tim
Të qindroj kufi.
VENDIT TEM – MARTIN CAMAJ
Related Posts
Ismail Kadare: Në parkun që mbuluan fletët
Në parkun që mbuluan fletëtTë dy ne ecim qetësisht,Pas shijes...
Vendi im – Rudolf Marku
Emri yt ende nuk është shkruar.Vazhdon ngjitjen tënde në drejtimin...
E kujtoj mësuesin – poezi nga Agim Vinca
Pat ikur mësuesi im në Turqi,unë abetaren e laga me...