Emri yt ende nuk është shkruar.
Vazhdon ngjitjen tënde në drejtimin e kundërt të gravitacionit të dashnise
Në trajektoren e dhëmbshme të harreses.
E di se këtu kujtesa vret më tepër se Terrori
O Vendi im i braktisur nga gjuha.
Askush nuk na thotë vendin se ku jemi.
E prapë vazhdon të ngjitesh në malin mistik të teologjisë së dëshpërimit
Me formula të frikëshme honesh. Derisa arrijmë në atë piken mes Qiellit dhe Tokës,
Në vendin më të bukur të Dheut. Jo shumë lart, por jo dhe aq poshtë,
Në qoshkun e preferuar të engjëjve.
Vetë Engjëlli i Historisë të ka zënë pritë,
Me plagët e masakruara të Fatit;
Engjëlli i Historisë që nuk na thotë as vendin se ku jemi
O Vendi im !
